Płyty DVD
Partnerzy: Nieruchomości - Wynajem krótkoterminowy czy długoterminowy -Jednym z ostatnich osiągnięć końca XX wieku z dziedziny cyfrowego zapisu laserowego jest płyta DVD. Stworzono ją głównie ze względu na rosnące zapotrzebowanie na nośniki komputerowe o coraz większej pojemności. Wiązało się to także z wypieraniem przestarzałego już formatu VHS i zapisywaniem wysokiej jakości filmów domowych na nowego rodzaju płytach.
DVD (Digital Versatile Disk, czyli cyfrowy dysk ogólnego przeznaczenia) z wyglądu przypomina płytę CD, posiadając jednocześnie te same co ona wymiary: 12 cm lub 8 cm. Różni się tym, iż dysponuje znacznie większą pojemnością niż zwykłe CD (do 17 GB), zaś jego odczyt jest dziewięciokrotnie szybszy. Umieszczenie większej ilości i gęściej rozsianych ścieżek na tej samej powierzchni (zastosowanej w obu rodzajach płyt) możliwe jest dzięki wiązce światła wytwarzanej przez czerwony laser o krótszej długości fali równej 640 nm. Czytniki DVD i sama forma zapisu- na jednej spiralnej ścieżce- są takie same jak w przypadku płyt CD.
Płyty DVD wykonuje się z poliwęglanu, na który nanoszona jest warstwa aluminium. Zapisywane dane (od środka do brzegów płyty) mają postać małych zagłębień na lustrzanej powierzchni płyty. Materiał do wytwarzania płyt DVD i CD łatwo ulega uszkodzeniom i rysom, przez co ich odczyt często staje się problematyczny. Warstwa ochronna użyta w nośnikach DVD jest znacznie cieńsza niż w CD, co prowadzi do zmniejszonej ilości regeneracji tych płyt. Ponadto DVD musi zawierać specjalny system plików (UDF), czyli rozszerzony standard ISO 9660. Jednak w przypadku DVD możliwy jest także obustronny zapis na tego rodzaju płycie. Najbardziej popularną wersją płyt DVD są te o średnicy 120 mm i grubości1,2 mm, posiadające centralny otwór wynoszący 15 mm. Do sprzedaży dopuszczono również mniejsze dyski o średnicy 80 mm.
Historia płyt DVD zaczęła się w 1994 roku. Wówczas rozpoczęły się poszukiwania nowych technologii, które umożliwiłyby udoskonalenie płyt kompaktowych. Powstały dwa różne projekty: pierwszy na czele z firmą Toshiba (płyty SD –SuperDensity, o zwiększonej gęstości zapisu i obustronnym wykorzystywaniem dysków optycznych) oraz i drugi zaproponowany przez przedsiębiorstwa Sony i Philips (płyty MMCD- MultiMedia CD o dwóch lub większej ilości warstw na jednej stronie płyty; odczyt tych nośników miał być możliwy dzięki wiązce lasera o zmiennej długości fal). Pod koniec 1994 roku połączono oba projekty, tworząc DVD (początkowo: Digital Video Disc, potem: Digital Versatile Disc). Do dziś jest to jeden z najpopularniejszych oraz najbardziej pojemnych multimedialnych nośników zapisu i przechowywania informacji.
Płyty DVD dzielą się na: przeznaczone tylko do odczytu DVD-ROM oraz umożliwiające zapis- DVD-RAM, DVD-R, DVD-RW oraz DVD+RW. Ponadto wyróżnia się także płyty pojemności: 4,7 GB (jednowarstwowe, jednostronne), 8,5 GB (dwuwarstwowe, jednostronnie zapisywane), 9,4 GB (jednostronne, dwustronnie zapisywane), 17 GB (dwuwarstwowe, dwustronnie zapisywane).