Twardy dysk (HDD)
Partnerzy: Nieruchomości - jak tanio wyremontować kuchnie -Napęd dysku twardego (ang. „hard disc drive”-HDD), czyli tzw. twardy dysk jest rodzajem pamięci masowej, który do przechowywania danych wykorzystuje nośnik magnetyczny. To nie tylko magazyn wszelkich informacji, dzięki niemu dokonuje się także wszystkich procesów w komputerze.
Istnieje możliwość połączenia kilku tego rodzaju nośników informacji w jedną macierz dyskową. Pozwala to na zwiększenie szybkości odczytu i zapisu danych, niezawodności przechowywania danych i dostępnej przestrzeni na informacje.
Używanie popularnej nazwy „twardy dysk” wiąże się z tym, iż do wykonania jego podłoża zastosowano twardy materiał. Wynikało to także z faktu odróżnienia go od tzw. „miękkiego dysku” (ang. „floppy disc”), czyli dyskietki, w której nośnik magnetyczny został naniesiony na bardziej elastyczne podłoże. Dzięki użyciu sztywnych talerzy oraz uszczelnieniu jednostki dysk twardy jest w stanie zgromadzić więcej informacji niż dyskietka. Zwiększa to także precyzję zapisu danych i ma wpływ na krótszy czas dostępu do informacji, czego skutkiem jest szybszy transfer.
Pamięć bębnowa stanowiła prototyp dzisiejszych twardych dysków. W 1956 roku skonstruowano pierwszy, 24-calowy napęd dysku twardego o pojemności 5 MB. Wypuściła go firma IBM, nazywając go RAMAC 350. Pierwsze tego rodzaju nośniki informacji przeznaczone do mikrokomputerów wyprodukowała w 1980 roku firma Seagate. 7 lat później rozpoczęła się era 3,5-calowych twardych dysków. W 2003 roku tego rodzaju napęd mógł pomieścić już od 60 do 500 GB danych, a trzy lata potem- nawet ponad 1 TB. Standardem stały się złącza SAS i SATA, jak również technologia optymalizacji odczytu NCQ. Rok 2008 był momentem wprowadzenia do sprzedaży dysków SSD. W kolejnych latach pojawiły się nowe wersje twardych dysków, czyli dyski ekologiczne Green o dynamicznej zmianie prędkości obrotowych. Zwiększała się także pojemność tych napędów, osiągając w 2010 roku aż 3 TB.
Każdy HDD składa się z obudowy, wirującego talerza (dysku) bądź zespołu talerzy zrobionych najczęściej z aluminium i posiadających wypolerowaną powierzchnię pokrytą nośnikiem magnetycznym, a także głowic elektromagnetycznych, które umożliwiają zapis i odczyt danych. Jeśli głowica lub talerze zostaną zanieczyszczone, to dysk ulega awarii, w wyniku której głowica uszkadza talerz i ściera jego cienką warstwę magnetyczną. Najczęstszymi przyczynami awarii tego rodzaju nośników informacji są błędy elektroniczne, zużycie i błędy produkcyjne dysków.
Zasada działania napędu dysku twardego opiera się na unoszeniu się głowic umieszczonych na elastycznych ramionach nad talerzem. Odległość głowic stabilizowana jest za pomocą siły aerodynamicznej wynikającej z szybkich ruchów talerza lub zespołu talerzy.
Pojemność dysków twardych waha się między 5 MB a 3 TB. W sprzedaży są również dostępne miniaturowe dyski twarde typu Microdrive, które przeznaczone są do cyfrowych aparatów fotograficznych.
Dla napędu dysku twardego najważniejsze są następujące parametry: czas dostępu do danych, szybkość transmisji danych, pojemność, średni czas bezawaryjnej pracy (MTBF) oraz prędkość obrotowa dysków magnetycznych.